Lin-blu
Linum narbonense
Linaceae
Autre noum : Lin-sóuvage.
Nom en français : Lin de Narbonne.
Descripcioun :Poulit lin di flour bluio que trachis dins li garrigo de colo e li tepiero seco. Fai quàuqui tijo bèn drecho (e pas de mato), li fueio, verdalo, an de formo en lanço. Li bratèio di flour an souvènt li bord escarious. Coumpara emé lou lin-dis-Aup.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Linum
Famiho : Linaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Roucaio
- Garrigo
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Linum narbonense L., 1753
Erbo-di-fèbre
Centaurium erythraea subsp. erythraea
Gentianaceae
Àutri noum : Fèu-de-terro, Trescalan-rouge, Centaurèio.
Noms en français : Erythrée centaurée, Petite-centaurée rouge.
Descripcioun :L'erbo-di-fèbre es uno planto renadivo (sus dous an) que trachis dins li prado umido. Li fueio d'en bas , en rouseto soun proun grando e li flour soun en inflourejado sarrado en aut de la cambo.
Usanço :Ei couneigudo pèr faire fugi la fèbre d'ounte vèn lou noum. Pamens èi pulèu utilisado pèr ativa lou fege e ajuda à la digestioun emé soun goust proun amar (principe di signaturo ?).
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Centaurium
Famiho : Gentianaceae
Ordre : Gentianales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1400 m
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Ribiero
- Palun
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Centaurium erythraea subsp. erythraea Rafn, 1800